Τριανταφυλλόπουλος, Κωνσταντίνος

(Καρπενήσι 1881 – Αθήνα 1966). Έλληνας νομικός με πολυσύνθετη ακαδημαϊκή και επιστημονική δράση. Σπούδασε στο Γκέτινγκεν και στο Βερολίνο, δικηγόρος (1903), υφηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου (1908) τακτικός καθηγητής της έδρας (1918)· παύτηκε το 1920 αλλά επαναδιορίστηκε από την Επανάσταση του 1922. Μέλος της Ακαδημίας της Αθήνας το 1934 και πρόεδρός της το 1948· γενικός γραμματέας της Διοίκησης των νήσων του Αιγαίου το 1913, υπουργός Δικαιοσύνης το 1926 και το 1932 (με πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, με τον οποίο συνεργάστηκε στους κόλπους της ομάδας των Κοινωνιολόγων). Το έργο του Τ. περιλαμβάνει, με την ίδια πάντοτε οξύτητα κρίσης και ικανότητας σύνθεσης, σύγχρονα πρακτικά θέματα του νομικού βίου, προβλήματα της ιστορίας των νομικών θεσμών και ιδεών, και ευρύτερες φιλοσοφικές και μεθοδολογικές αναζητήσεις που εκτείνονται, πέρα από τον κύκλο της νομικής επιστήμης, σε ευρύτερους τομείς της Επιστήμης του Ανθρώπου. Απλή σταχυολόγηση από τις μελέτες του T., οι περισσότερες από τις οποίες δημοσιεύτηκαν σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, αποτελούν οι ακόλουθοι τίτλοι: Περί της conditio incerti εν τω Ρωμαϊκώ Δικαίω (1907), Ο Φαλκίδιος Νόμος εν τω Βυζαντινώ Δικαίω (1912), Έκθεσις και προσχέδιον νόμου περί συμβάσεως εργασίας (1913), Η παπυρολογία και το Ρωμαϊκόν Δίκαιον στην Επιθ. Κοινων. και Νομ. Επιστημών (A’, 1908-09, σελ. 69 επ.), Επί της συναινέσει μεταβιβάσεως κυριότητος εν τω μεταγενεστέρω βυζαντινώ δικαίω (Μνημόσυνα Δ. Παππούλια, 1934, σελ. 263 επ.), Τα σύγχρονα προβλήματα του αστικού δικαίου (Αρχ. Οικον. και Κοινων. Επιστημών, B’, 1922, σελ. 385 επ.). Η ελευθέρα ερμηνεία του Δικαίου (Πολιτ. Επιθεώρηση, A’, 1916), Γενικαί Αρχαί ελληνικού Αστικού Δικαίου (A’ 1926), Ο αγών της Εθνικής Ανεξαρτησίας και η αρχή των εθνικοτήτων (Πρακ. της Ακαδ. Αθηνών, τόμ. 23, 1948, σελ. 99 επ.), Ελληνικαί νομικαί ιδέαι εν τω Βυζαντινώ Ποινικώ Δικαίω (Αρχ. Ιδιωτ. Δικαίου, τόμ. 16, 1953, σελ. 151 επ.), Ενοχικόν Δίκαιον κατά την εν Ελλάδι ισχύν αυτού κ.ά. Αξιόλογη υπήρξε η συμβολή του Τ. και στη νομική πράξη και στη νομοθεσία.